Το περιεχόμενο των 364 σελίδων με τις οποίες η αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ελένη Μετσοβίτου-Φουρλή, πρότεινε την παραπομπή του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου και των εισαγγελέων Τουλουπάκη, Ντζούρα, Μανώλη στο Ειδικό Δικαστήριο •Το σκεπτικό με το οποίο απάλλαξε τους δημοσιογράφους που κατηγορούσαν η Ν.Δ. και το ΚΙΝ.ΑΛΛ.
Γράφει η Αντα Ψαρρά- Εφημερίδα Συντακτών
Έχοντας παραλάβει στις 27/5 από την ανακρίτρια κ. Αλεβιζοπούλου το υλικό της ανάκρισης που διενήργησε για τα μέλη της «συμμορίας» του πρώην υπουργού, των εισαγγελέων και των δημοσιογράφων, η αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ελένη Μετσοβίτου-Φουρλή, με κείμενο εκατοντάδων σελίδων πρότεινε στις 15/6 στο Δικαστικό Συμβούλιο την παραπομπή σε δίκη στο Ειδικό Δικαστήριο του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου και των τριών εισαγγελέων (Τουλουπάκη, Ντζούρα, Μανώλη).
Η αντεισαγγελέας με την πρότασή της φαίνεται ότι υιοθέτησε ένα μεγάλο μέρος του πορίσματος της πλειοψηφίας της προανακριτικής επιτροπής της Βουλής αλλά και του σκεπτικού της «βιαστικής» ανακρίτριας. Είναι χαρακτηριστικό δε το πώς πολλές περιγραφές των «αδικημάτων» αποτελούν αντίγραφα σχεδόν των μηνύσεων των πολιτικών προσώπων που ερευνήθηκαν. Σε κάθε περιγραφή που περιλαμβάνεται πλέον στο πολυσέλιδο κείμενο υπάρχει πληθώρα υποκειμενικών εκτιμήσεων που συνιστούν εμφανώς δίκη προθέσεων ή μεταχρονολογημένες καταθέσεις και καταγγελίες.
Πάντως η εισαγγελική πρόταση δεν υιοθέτησε κάποιες από τις κατηγορίες ενώ έβγαλε από το «κάδρο» τους δημοσιογράφους που κατηγόρησαν ως σκευωρούς η Ν.Δ. και το ΚΙΝ.ΑΛΛ.. Μετά την αμήχανη αντίδραση της κυβέρνησης που αρκέστηκε ξανά στις επιθέσεις κατά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ξεκίνησαν και τα εκτενή δημοσιεύματα για την πρόταση «καταπέλτη» της εισαγγελέως με τις κατάλληλες βέβαια προσθαφαιρέσεις.
Τι ακριβώς προτείνει η αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ελένη Μετσοβίτου-Φουρλή:
- Θεωρεί ότι καταστρατηγήθηκε από τους εισαγγελείς το καθεστώς προστατευόμενων μαρτύρων. Δεν αναγνώρισε στους προστατευόμενους μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος ουσιαστικό ρόλο στην αποδεικτική διαδικασία, ενώ φαίνεται να υιοθετεί την άποψη ότι το καθεστώς αυτό παρέχεται «προδήλως» σε μάρτυρες υποθέσεων τρομοκρατίας και εγκλημάτων του υποκόσμου. Ομως ο νόμος και κυρίως η μη ενσωματωμένη ακόμα σχετική ευρωπαϊκή οδηγία προβλέπουν προστασία σε μάρτυρες που εισφέρουν και σε μεγάλες υποθέσεις δημοσίου συμφέροντος, διαφθοράς κ.λπ. Στην πρόταση καταγράφονται κρίσεις για το ότι οι μάρτυρες δεν ήταν αξιόπιστοι, ότι οι καταθέσεις τους τράβηξαν σε μάκρος, ότι επηρεάστηκαν ή και καθοδηγήθηκαν από τους εισαγγελείς. Δεν υπάρχει ωστόσο ανάλογη κρίση για τους μάρτυρες στις ΗΠΑ, οι παρόμοιες καταθέσεις των οποίων ήταν ένα από τα κρίσιμα στοιχεία που οδήγησαν στην ενοχή της Novartis. Χαρακτηρίζεται αδόκιμο το ότι οι προστατευόμενοι μάρτυρες έδωσαν σειρά καταθέσεων αλλά κρίνεται ως αξιόπιστη π.χ. η μεταχρονολογημένη κατάθεση της Ελ. Ράικου περί πιέσεων από τον Δ. Παπαγγελόπουλο. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η κ. Μετσοβίτου προτείνει την απαλοιφή της κατηγορίας περί δήθεν εκβιασμού του Σ. Μυωνή.
- Θεωρεί ότι δεν υπάρχει συμμορία εφόσον «δεν εισφέρθηκαν στο αποδεικτικό υλικό στοιχεία που να τεκμηριώνουν πραγματικά περιστατικά τα οποία να καταδεικνύουν ότι οι σχέσεις ανάμεσα στους κατηγορουμένους είχαν διαμορφωθεί με τέτοιο τρόπο και είχαν λάβει τη μορφή της σύστασης οργάνωσης-συμμορίας με στοιχειώδη έστω δομή και ύπαρξη κοινής συμφωνίας μεταξύ τους, ώστε να διαπράξουν από κοινού αξιόποινες πράξεις, όπως απαιτεί η συγκεκριμένη ποινική διάταξη». Κατά συνέπεια κρίνει ότι δεν μπορεί να ασκηθεί εναντίον τους η συγκεκριμένη κατηγορία.
- Κρίνει ότι οι τρεις εισαγγελείς χρησιμοποίησαν στην έρευνά τους μεθόδους αντιδικονομικές και «πρωτόγνωρες στη δικαστική πρακτική και δεοντολογία με σοβαρές και επιλήψιμες παραλείψεις αλλά και με ενέργειες παντελώς ανορθόδοξες, που εύλογα προκαλούν πολλά και ποικίλα ερωτηματικά». Η αντεισαγγελέας υιοθέτησε την κακουργηματική κατηγορία της πράξης της κατάχρησης εξουσίας σε ό,τι αφορά τους πολιτικούς που ερευνήθηκαν και έχουν υποβάλει τις μηνύσεις που ανασύρθηκαν από το αρχείο. Υιοθέτησε επίσης και την κατηγορία της πλημμεληματικής κατάχρησης εξουσίας με τη μορφή παράλειψης δίωξης σε Φρουζή και Βουλκίδη, την άσκηση έντονων πιέσεων «προς τον ύποπτο Νικόλαο Μανία με απανωτές και επανειλημμένες ερωτήσεις, ώστε να αναγκασθεί να καταθέσει για αξιόποινες πράξεις εναντίον πολιτικών προσώπων». Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο συγκεκριμένος μάρτυρας με δική του συναίνεση κι εκφράζοντας φόβο για τη ζωή του είχε καταθέσει αρχικά εκτενώς στους επιθεωρητές του ΓΕΔΔ όλα όσα γνώριζε ως υπεύθυνος καθορισμού τιμών των υπερτιμολογημένων φαρμάκων της εταιρείας. Δυστυχώς ακόμα όμως… αγνοείται η τύχη των πορισμάτων-κόλαφος για τη Novartis. H κ. Μετσοβίτου ισχυρίζεται επίσης πως το γεγονός ότι για τους εισαγγελείς Ντζούρα και Μανώλη η υπόθεση είχε αρχειοθετηθεί το 2020 με διατάξεις των αντεισαγγελέων του Αρείου Πάγου δεν παράγει δεδικασμένο και δεν κωλύεται η μελλοντική κίνηση ποινικής δίωξης.
- Προτείνει για τον Δ. Παπαγγελόπουλο δίωξη για κακουργηματική κατάχρηση εξουσίας με τη μορφή της έκθεσης αθώου σε δίωξη. Επίσης κρίνει ότι ισχύει και η κατηγορία για την πράξη παράβασης καθήκοντος που φέρεται ότι τελέστηκε σε βάρος των εισαγγελέων Τσατάνη, Ράικου και Αθανασίου, σύμφωνα με τις δικές τους καταγγελίες για πιέσεις του πρώην υπουργού στις υποθέσεις και στη διερεύνηση τραπεζικών λογαριασμών Βγενόπουλου, Αλαφούζου, Σάλλα κ.λπ.
- Καταλήγει για τους 4 δημοσιογράφους/εκδότες ότι «από το αποδεικτικό υλικό της δικογραφίας δεν προέκυψε ότι υπήρξε συμμετοχή τους, με τη μορφή συνέργειας και με αφορμή τα δημοσιεύματά τους, ενόψει του ότι δεν αποδεικνύεται παρέμβαση ή συνδρομή τους, έστω ως έμμεση υπόδειξη, με οποιονδήποτε τρόπο στους εισαγγελείς Διαφθοράς». Είναι πάντως γεγονός ότι οι σφοδρές σε διεθνή κλίμακα αντιδράσεις των Δημοσιογραφικών Ενώσεων δεν πέρασαν απαρατήρητες…
- Τέλος, η αντεισαγγελέας στην πολυσέλιδη πρότασή της απέρριψε μέρος μόνο και όχι το σύνολο των προσφυγών των κατηγορουμένων για ακυρότητα της διαδικασίας μη διατυπώνοντας προτάσεις για όλες όπως επιβάλλεται. Μεταξύ αυτών είναι και η προσφυγή της Ελ. Τουλουπάκη για το αποδεδειγμένα παραποιημένο έγγραφο του FBI που αποδομεί την κατηγορία εις βάρος της.